Addis 5, dinsdag
Blijf op de hoogte en volg Bart
14 Oktober 2014 | Ethiopië, Addis Abeba
Addis 5, dinsdag
Het is heel bijzonder om met deelnemers uit zoveel verschillende Afrikaanse landen te spreken en mee samen te werken. Van Ghana tot Zuid-Sudan en Zuid-Afrika tot Mauritius. Ook een aantal westerlingen, Noorwegen, Nederland (wij dus), Engeland – de zogenaamde partners, ofwel vertegenwoordigers van organisaties die de conferentie financieel mogelijk hebben gemaakt. We gaan met elkaar om alsof we elkaar al lange tijd kennen. Heel vertrouwd dus.
Vanmorgen dan de gender kwestie. Allereerst tijdens de Jozef sessie. Driekwart komt te laat binnen. 10 minuten minder van de toch al krappe drie kwartier. Hoe krijg je een en ander goed uit de verf zonder te gaan schoolmeesteren, een hele klus, maar het blijkt te lukken. De vraag of aan het verhaal te merken is of het door een man of vrouw geschreven is, roept al direct heftige discussie op. Helaas is er geen tijd om een aantal dingen uit te werken, maar wat blijkt, de hele dag speelt wat we besproken hebben een prominente rol in andere discussies. Contextuele bijbelstudie zou je het kunnen noemen.
Maar hoe zit het nu met gender? Het lijkt op eieren lopen. De professor uit Zuid- Afrika die op een uitstekende manier de vergadering leidt en zelf ook een soort verhalend college houdt heeft kennelijk een duidelijk afwijkende mening dan het overgrote deel van de deelnemers. Eerst, heel tactisch, laat hij zien dat je ook en juist als theoloog, pastor etc. multidisciplinair moet denken. Je kunt nooit alleen theologisch redeneren. Daarna komt dan de seksualiteit aan de orde, zonder het woord homoseksualiteit te noemen wordt heel handig het toch aan de orde gesteld. ’There are no answers’, is zijn stelling. Zodra je antwoord geeft, okay of fout, dan neem je de ander kennelijk niet serieus. Iedereen voelt de bui hangen en wil meer: mag het nou wel of niet…? Dan slipt van zijn tong dat zonde niet mag leiden tot uitsluiting. Dus toch….fout. na lange aarzeling spreek ik hem er bij de koffie op aan. Wat blijkt, het is tactiek. Hij is zover gegaan als mogelijk is. Je moet nooit een groep van je vervreemden, dan is alles verloren.
Nou ja, boeiend, er is van alles over op aan te merken, maar net als bij de paus, een kleine stap en er zit beweging in.
Nog veel meer vandaag, maar ik vind het wel genoeg.
Nathalie en Bart
Het is heel bijzonder om met deelnemers uit zoveel verschillende Afrikaanse landen te spreken en mee samen te werken. Van Ghana tot Zuid-Sudan en Zuid-Afrika tot Mauritius. Ook een aantal westerlingen, Noorwegen, Nederland (wij dus), Engeland – de zogenaamde partners, ofwel vertegenwoordigers van organisaties die de conferentie financieel mogelijk hebben gemaakt. We gaan met elkaar om alsof we elkaar al lange tijd kennen. Heel vertrouwd dus.
Vanmorgen dan de gender kwestie. Allereerst tijdens de Jozef sessie. Driekwart komt te laat binnen. 10 minuten minder van de toch al krappe drie kwartier. Hoe krijg je een en ander goed uit de verf zonder te gaan schoolmeesteren, een hele klus, maar het blijkt te lukken. De vraag of aan het verhaal te merken is of het door een man of vrouw geschreven is, roept al direct heftige discussie op. Helaas is er geen tijd om een aantal dingen uit te werken, maar wat blijkt, de hele dag speelt wat we besproken hebben een prominente rol in andere discussies. Contextuele bijbelstudie zou je het kunnen noemen.
Maar hoe zit het nu met gender? Het lijkt op eieren lopen. De professor uit Zuid- Afrika die op een uitstekende manier de vergadering leidt en zelf ook een soort verhalend college houdt heeft kennelijk een duidelijk afwijkende mening dan het overgrote deel van de deelnemers. Eerst, heel tactisch, laat hij zien dat je ook en juist als theoloog, pastor etc. multidisciplinair moet denken. Je kunt nooit alleen theologisch redeneren. Daarna komt dan de seksualiteit aan de orde, zonder het woord homoseksualiteit te noemen wordt heel handig het toch aan de orde gesteld. ’There are no answers’, is zijn stelling. Zodra je antwoord geeft, okay of fout, dan neem je de ander kennelijk niet serieus. Iedereen voelt de bui hangen en wil meer: mag het nou wel of niet…? Dan slipt van zijn tong dat zonde niet mag leiden tot uitsluiting. Dus toch….fout. na lange aarzeling spreek ik hem er bij de koffie op aan. Wat blijkt, het is tactiek. Hij is zover gegaan als mogelijk is. Je moet nooit een groep van je vervreemden, dan is alles verloren.
Nou ja, boeiend, er is van alles over op aan te merken, maar net als bij de paus, een kleine stap en er zit beweging in.
Nog veel meer vandaag, maar ik vind het wel genoeg.
Nathalie en Bart
-
15 Oktober 2014 - 12:54
Wilma Van Der Grinten-Helderman:
Ik volg het allemaal op de voet,Bart!
Wat een fijne uitvinding die dagelijkse mail!
Sterkte jullie!
Groetjes W. -
15 Oktober 2014 - 17:20
Tiny Schouten:
Lieve Bart, wat beleef je veel met elkaar en het is fijn, dat je zoveel response krijgt en met elkaar praten kan, hoe eten jullie met elkaar of zoals het uitkomt? De tijd schiet al weer op. Groeten aan Nathalie en kus voor jou van Moeder. -
15 Oktober 2014 - 18:40
Renske:
Het klinkt erg interessant allemaal!
Had je niet liever wat meer tijd gehad 's ochtends? Of kan je ook wat doorschuiven naar de volgende dag?
En wie weet komt de groep steeds een beetje vroeger...je weet nooit!
Veel plezier en succes daar verder! Kus van ons 3-en! -
15 Oktober 2014 - 19:17
Herman Geuze:
Beste Bart
Met erg veel belangstelling je verslagen gelezen. Het lijkt me erg spannend. Ik hoop dat je nog een goede conferentie hebt en dat je ook nog tijd krijgt om e.e.a. te zien en te ervaren. Hartelijke groet. Herman.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
