Lalibela
Blijf op de hoogte en volg Bart
19 Oktober 2014 | Ethiopië, Addis Abeba
Lalibela, zondag 19 oktober
Het volksverhaal gaat over een koning die 1000 jaar geleden vergiftigd werd, hij werd door engelen naar de hemel gedragen en zag daar een stad met uit rotsen gehouwen kerken. Hem werd opgedragen op aarde een kopie daarvan te bouwen. Die stad wordt nu Lalibela genoemd, de naam van die koning.
Vanmorgen was het weer zover, om 04.00 uit bed en om 04.30 uur in de kerk, de St. Giyorgis kerk. We kwamen terecht midden tussen de priesters die de dienst deden. Ellenlang, monotoon gezang, afwisselend van ritme. Veel lezingen, ook op reciteer toon. Staan, of zitten en zelfs liggen, geen probleem. Je krijgt ook een stok om op te rusten, met je kin, je schouder, of hoe dan ook. Een kleine twee en halve uur. Rustend op die stok, met het gezang dichtbij en ver, raak je in slaap, zeker na de korte nacht gisteren. Priesters slapen ook tussendoor totdat ze aangestoten worden door een ander als ze een taak hebben te verrichten. Paul Faber had ons bezworen dit mee te maken, en gelukkig hebben we geluisterd. Het uitzicht daarna op het complex was geweldig met zovele mensen die op hun manier buiten de dienst van binnen meemaken.
Terug naar ons hotel, een paar uur niets en daarna de overige 4 kerken bezichtigen, allemaal bijzonder en de moeite waard. De kerken zijn in drie clusters verdeeld, het aardse Jeruzalem (6), het hemelse Jeruzalem(4) en die St. Giyorgis. Deze dag dus het hemelse Jeruzalem. Alles is symbolisch opgezet, de rivier de Jordaan stroomt tussen de hemel en de aarde, elk detail van de kerken wordt symbolisch geduid, Golgotha, Tabor, Sinai, Bethlehem enz. Om in de hemelse gewesten te komen zijn we door de hel gegaan, een zeer nauwe spleet geheel donker, tussen de rotsen uitgehouwen.
Om een en ander met onze gids af te ronden nog naar een rotskerk 7 km. verder op, niet lopend gelukkig maar met ons huisvervoer, de Tuktuk (toektoek). Daarna een behoorlijke stijl pad naar beneden om aan te komen bij the Grotto, waar heilig water stroomt. De kerk was op slot, na enige tijd verscheen gelukkig toch de priester en opende de deur. Hij zegende ons zelfs met het heilige geneeskrachtige water, dus alles moet hierna verder goed gaan. Om een heel lang verhaal kort te maken, nu zijn we weer aan iets anders toe, een biertje misschien en kijken hoe we het morgen gaan doen. Eerst maar weer vliegen, naar Gondor.
Nathalie en Bart
zie mooi filmpje, exact zoals wij dat hebben meegemaakt: Youtube zoeken op: Lalibela 2012 Ethiopian Christmas Period
Het volksverhaal gaat over een koning die 1000 jaar geleden vergiftigd werd, hij werd door engelen naar de hemel gedragen en zag daar een stad met uit rotsen gehouwen kerken. Hem werd opgedragen op aarde een kopie daarvan te bouwen. Die stad wordt nu Lalibela genoemd, de naam van die koning.
Vanmorgen was het weer zover, om 04.00 uit bed en om 04.30 uur in de kerk, de St. Giyorgis kerk. We kwamen terecht midden tussen de priesters die de dienst deden. Ellenlang, monotoon gezang, afwisselend van ritme. Veel lezingen, ook op reciteer toon. Staan, of zitten en zelfs liggen, geen probleem. Je krijgt ook een stok om op te rusten, met je kin, je schouder, of hoe dan ook. Een kleine twee en halve uur. Rustend op die stok, met het gezang dichtbij en ver, raak je in slaap, zeker na de korte nacht gisteren. Priesters slapen ook tussendoor totdat ze aangestoten worden door een ander als ze een taak hebben te verrichten. Paul Faber had ons bezworen dit mee te maken, en gelukkig hebben we geluisterd. Het uitzicht daarna op het complex was geweldig met zovele mensen die op hun manier buiten de dienst van binnen meemaken.
Terug naar ons hotel, een paar uur niets en daarna de overige 4 kerken bezichtigen, allemaal bijzonder en de moeite waard. De kerken zijn in drie clusters verdeeld, het aardse Jeruzalem (6), het hemelse Jeruzalem(4) en die St. Giyorgis. Deze dag dus het hemelse Jeruzalem. Alles is symbolisch opgezet, de rivier de Jordaan stroomt tussen de hemel en de aarde, elk detail van de kerken wordt symbolisch geduid, Golgotha, Tabor, Sinai, Bethlehem enz. Om in de hemelse gewesten te komen zijn we door de hel gegaan, een zeer nauwe spleet geheel donker, tussen de rotsen uitgehouwen.
Om een en ander met onze gids af te ronden nog naar een rotskerk 7 km. verder op, niet lopend gelukkig maar met ons huisvervoer, de Tuktuk (toektoek). Daarna een behoorlijke stijl pad naar beneden om aan te komen bij the Grotto, waar heilig water stroomt. De kerk was op slot, na enige tijd verscheen gelukkig toch de priester en opende de deur. Hij zegende ons zelfs met het heilige geneeskrachtige water, dus alles moet hierna verder goed gaan. Om een heel lang verhaal kort te maken, nu zijn we weer aan iets anders toe, een biertje misschien en kijken hoe we het morgen gaan doen. Eerst maar weer vliegen, naar Gondor.
Nathalie en Bart
zie mooi filmpje, exact zoals wij dat hebben meegemaakt: Youtube zoeken op: Lalibela 2012 Ethiopian Christmas Period
-
19 Oktober 2014 - 18:32
Herman Geuze:
Beste Bart
Ik geniet erg van jullie verslagen. Nog veel plezier op de verdere reis.
Hartelijke groet
Herman -
20 Oktober 2014 - 01:11
Ida:
Wat bijzonder allemaal. Ik heb op het internet foto's gevonden van de kerken. Schitterend!
Goede vlucht en geniet. Ida -
20 Oktober 2014 - 11:14
Tiny Schouten:
Lieve Bart ,wat worden jullie kampioenen in vroeg opstaan om naar de kerk te gaan. Is jullie nieuwe standplaats ook naar de zin? Wat krijgen jullie een wirwar van indrukklen, weten jullie nog steeds waar je bent? Veel goede dagen als slot gewenst voor twee, DAG, Mpeder,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
